Ik ben op dit moment Tanzania aan het verkennen en heb Paltrock in goede handen kunnen achtergelaten. Mijn ervaring tot nu toe: Tanzania het land van de vele contrasten, bekend van de besneeuwde toppen van de hoogste berg van Afrika, de Kilimanjaro, waar de grootste migratie ter wereld over de eindeloze vlaktes van de Serengeti trekt. Een land met een rijke cultuur en met een mix van traditioneel levende Maasai stammen die samenleven in de rijke Swahili cultuur.
Een positief aspect dat ik ben tegengekomen, is het strenge beleid tegen plastic verpakkingen. Sinds juni 2019 is het verboden om plastic verpakkingen mee te nemen naar Tanzania, wat wordt gehandhaafd op luchthavens. Alles wordt verpakt in papier of karton, en bezoekers worden aangemoedigd om hun omgeving schoon te houden, passend bij het principe “trash in – trash out.” Je laat de plek achter zoals je hem aangetroffen hebt. Hierin speelt Tanzania een voorlopersrol in Afrika. Natuurlijk kan Paltrock niet achterblijven in het goede voorbeeld en heb ik een aantal Paltrock doppers meegenomen!
Echter, er is ook een schrijnend contrast. In augustus vorig jaar werd een privé jachtvergunning uitgegeven voor een gebied van 1500 km² aan een jachtbedrijf, verbonden aan de koninklijke familie van de Arabische Emiraten. Dit gebied ligt toevallig op de migratieroute van veel wilde dieren, wat betekent dat ze het ene moment veilig zijn en het volgende moment worden bejaagd voor plezier. Het hele artikel kun je hier lezen:https://www.animalrights.nl/nieuw-wildpark-tanzania-voor-trofeejacht-en-elitetoerisme.
Wat enorm positief is, is dat diverse landen, waaronder Nederland (sinds 2016) geen invoervergunningen meer verlenen voor jachttrofeeën wat de import aanzienlijk verminderde. Dit is een goede stap naar een betere toekomst.
In Tanzania liggen nog altijd uitdagingen op het gebied van gezondheid, veiligheid en milieu, maar desondanks heeft dit prachtige land mijn hart gestolen. De warmte en vriendelijkheid van de mensen, gecombineerd met de adembenemende natuurlijke schoonheid, hebben een diepe indruk op me achtergelaten.
Mijn liefde voor de natuur en mijn betrokkenheid bij natuurbescherming zijn hier alleen maar sterker geworden. Tanzania herbergt enkele van ’s werelds meest spectaculaire landschappen en wildlife, en het is van het grootste belang dat we deze schatten koesteren en beschermen voor toekomstige generaties.
Hoewel mijn tijd hier ten einde loopt, is dit niet het einde van mijn avontuur in Tanzania. Ik beloof dat ik terug zal keren naar dit betoverende land. Tot ziens, Tanzania. Mpaka tukutane tena (Till we meet again)…
Joyce Beekman
